عمل کاشت لنز

لنز داخل چشم  یک عدسی کوچک و مصنوعی برای چشم است، که جایگزین عدسی طبیعی چشم می شود. می تواند با عمل کاشت لنز طیف وسیع تری از مشکلات بینایی را نسبت به سایر جراحی های اصلاح بینایی اصلاح کرد. از عمل کاشت لنز می توان برای اصلاح نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و پیرچشمی (مشکل تمرکز از نزدیک که از حدود 40 سالگی شروع می شود) استفاده کرد. با این حال، این عمل معمولاً برای اصلاح بینایی در اثر بیماری آب مروارید یا تعویض لنز انکساری استفاده می شود.

عمل کاشت لنز چیست؟

لنز داخل چشمی (IOL) یک عدسی کوچک و مصنوعی برای چشم است. تقریباً یک و سوم اندازه یک سکه است. در مرکز آن دایره‌ای است و دارای نگهدارنده هایی به نام «هپتیک» در دو طرف است که آن را در جای خود نگه می‌دارند.

عدسی پرتوهای نوری را که وارد چشم می شود، خم می کند (می شکند) و به دیدن شما کمک می کند. لنز شما باید شفاف باشد. اما اگر آب مروارید دارید، لنز شما کدر شده است. اشیا با آب مروارید تار، مبهم یا کم رنگ به نظر می رسند. جراحی کاشت لنز این عدسی کدر را برداشته و با یک  لنز داخل چشمی شفاف جایگزین می کند تا بینایی شما را بهبود بخشد.

لنزهای چشمی دائمی دارای قدرت های مختلف فوکوس هستند، درست مانند عینک های طبی یا لنزهای تماسی. چشم پزشک شما طول چشم و انحنای قرنیه شما را اندازه گیری می کند. این اندازه گیری ها برای تنظیم قدرت فوکوس لنز چشمی شما استفاده می‌شود.

انواع مختلفی لنز چشمی برای اصلاح بینایی شما وجود دارد.

چرا عمل کاشت لنز را انتخاب می کنیم؟

هنگامی که لنز طبیعی به دلایل مختلف دچار مشکل می شود، بسیاری از توانایی تمرکز چشم از بین می رود. برای بازیابی بینایی، از دست دادن قدرت تمرکز معمولا با یکی از سه روش جایگزین می شود:

• روش اول استفاده از عینک است. این گزینه برای جراحی آب مروارید روی یک چشم کمتر مطلوب است زیرا بزرگنمایی ناشی از یک عدسی ضخیم ممکن است مانع دوچشمی (استفاده از چشم ها با هم) شود.
• گزینه دوم استفاده از لنز تماسی است. این گزینه برای جراحی آب مروارید یک یا هر دو چشم قابل استفاده است و ایده آل ترین گزینه برای نوزادانی است که نیاز به جراحی آب مروارید دارند. با این حال، دست زدن و یا تحمل لنز تماسی برای برخی از کودکان ممکن است دشوار باشد.
• گزینه سوم این است که یک لنز چشمی دائمی را در داخل چشم قرار دهید تا مشکل حل شود.

تعویض لنز انکساری چیست؟

تعویض لنز انکساری روشی است که زمانی استفاده می شود که فردی از فناوری کاشت لنز برای بهبود بینایی خود به غیر از بیماری آب مروارید استفاده می کند. این روش به همین ترتیب جراحی آب مروارید انجام می شود و نتایج یکسان است. تنها تفاوت این است که فردی که تعویض لنز انکساری دارد با آب مروارید شروع نشده است.

جراحی کاشت لنز چگونه انجام می شود؟

انز چشمی مصنوعی جایگزین لنز طبیعی چشم می شود. لنز ابتدا با روشی به نام phacoemulsification برداشته می شوند. یک برش جزئی در لبه قرنیه ایجاد می گردد. سپس عدسی به قطعات کوچک شکسته شده و از چشم خارج می شود. لنز مصنوعی تا می شود و از طریق برش کوچک وارد می شود به طوری که در همان کپسول شفافی قرار می گیرد که قبلاً لنز طبیعی قرار داشت.
طول چشم، انحنای قرنیه و موقعیت عدسی در داخل چشم همگی در هنگام تعیین توان بهینه برای لنز مصنوعی چشم در نظر گرفته می شوند.
کاشت لنز داخل چشمی به طور معمول در طول جراحی آب مروارید استفاده می شود. لنزهای داخل چشمی مانند لنزهای طبیعی عمل می کنند. هنگامی که پرتوهای نور وارد چشم می شوند، لنز مصنوعی پرتوهای نور را خم می کند (یا می شکند)، تا به شما کمک کند با دقت ببینید. لنزهای مصنوعی ممکن است دارای قدرت های مختلف فوکوس باشد، درست مانند لنزهای تماسی تجویزی یا عینک.

کدام لنز داخل چشمی بهتر است؟

لنز مصنوعی چشمی می تواند برای رفع نزدیک بینی، دوربینی، آستیگماتیسم و ​​پیرچشمی استفاده شود. بسته به مشکلات چشمی خاص و نتیجه دلخواه، انواع مختلفی از آن وجود دارد:

• لنزهای های تک کانونی: تک کانونی فقط یک نقطه کانونی دارد. می‌توان آن را طوری تنظیم کرد که بر اساس ترجیح شما روی دید نزدیک، متوسط ​​یا از راه دور تمرکز کند.
• لنزهای های سه کانون : به شما کمک می کنند در فاصله دور، متوسط و نزدیک (فاصله خواندن) بهتر ببینید.
• توریک: اگر چشم شما آستیگماتیسم قابل توجهی داشته باشد، این گزینه مناسب است.

انواع زیادی از لنزهای چشمی وجود دارد که متخصص چشم پزشک بسته به نوع مشکل شما بهترین نوع و درمان مناسب را انتخاب می کند.

کاشت لنز چقدر ماندگاری دارد؟

لنزهای مصنوعی از موادی ساخته می شوند که در طول عمر فرد تجزیه نمی شوند، بنابراین خوشبختانه نیازی به تعویض ندارند. با این حال، درمان برگشت پذیر است، بنابراین اگر بهبود قابل قبولی در بینایی خود نداشته باشید، می توان لنز را تعویض کرد.

آیا عمل کاشت لنز خطرناک است؟

در حالی که هر نوع جراحی با خطری همراه است، پس از عمل کاشت لنز داخل چشمی به ندرت می توان عوارضی را تجربه کرد. قبل از هر عمل جراحی، چشم پزشک چشم های شما را معاینه می کند و سابقه پزشکی شما را به دقت ارزیابی می کند تا مشخص کند که آیا شما کاندید مناسبی برای عمل کاشت لنز داخل چشمی هستید یا خیر. این به تعیین اینکه آیا عواملی وجود دارد که ممکن است حساسیت شما به خطرات  لنز چشمی را افزایش دهد کمک می کند.

عوارض عمل کاشت لنز داخل چشمی چیست؟

عوارض جانبی این روش ممکن است شامل مقداری خونریزی، قرمزی، التهاب باشد که همه آنها به سرعت برطرف می شوند. چشم پزشک شما قطره های دارویی را پس از جراحی تجویز می کند. استفاده از این قطره ها طبق دستورالعمل برای جلوگیری از عفونت یا التهاب مهم است.

دوران نقاهت عمل کاشت لنز

دید شما اغلب بلافاصله پس از جراحی تار است و سپس طی چند روز آینده برطرف می شود. توصیه می شود در 2 هفته اول پس از جراحی از بلند کردن اجسام سنگین و خم شدن خودداری کنید.

نتیجه

اگر بیماری آب مروارید را تجربه می کنید یا نزدیک بینی یا دوربینی شدیدی دارید که شما را کاندیدای ضعیفی برای لیزیک می کند، کاشت لنز داخل چشمی ممکن است یکی از روش های مورد توجه باشد. یک متخصص جراح چشم خوب به شما کمک می کند تا گزینه های خود را برای سلامت بهتر چشم انتخاب کنید و می توانند درمان مناسب برای گزینه های کاشت لنز که با نیازهای خاص و اهداف سبک زندگی شما مطابقت دارند، به شما ارائه دهند.