علائم پیرچشمی
پیرچشمی از دست دادن تدریجی توانایی چشمان شما برای تمرکز بر روی اجسام نزدیک است. این یک بخش طبیعی و اغلب آزاردهنده در زمان پیری است. احتمالاً متوجه خواهید شد، که مطالب مطالعه را دورتر نگه می دارید تا آن ها را به وضوح ببینید. این عارضه ممکن است پس از سن 40 سالگی رخ دهد و در 65 سالگی به بعد بدتر شود. امروز می خواهیم در مورد علائم پیرچشمی و راه های درمان آن صحبت کنیم.
پیرچشمی چیست؟
از دست دادن طبیعی توانایی تمرکز چشمان بر اجسام نزدیک است که با افزایش سن رخ می دهد. اکثر مردم بعد از 40 سالگی متوجه اثرات پیرچشمی می شوند، زمانی که در دیدن واضح حروف کوچک مشکل دارند. عدسی چشم با افزایش سن سفت می شود، بنابراین وقتی چیزی را از نزدیک می بینید کمتر می توانید تمرکز کنید. محققان تخمین می زنند که نزدیک به 2 میلیارد نفر در سراسر جهان پیرچشمی دارند.
اگرچه پیرچشمی یک تغییر طبیعی در چشمان ما با افزایش سن است، اما اغلب یک رویداد مهم و احساسی است زیرا نشانه ای از پیری است که نادیده گرفتن آن غیرممکن است و پنهان کردن آن دشوار است.
پنج نوع پیرچشمی وجود دارد:
پیرچشمی اولیه: زمانی که ممکن است خواندن برایتان کمی دشوارتر باشد.
پیرچشمی عملکردی: زمانی اتفاق می‌افتد که متوجه مشکلات بیشتری در دید نزدیک می‌شوید.
پیرچشمی مطلق: اگر شما این نوع را دارید، چشمان شما به هیچ وجه نمی تواند روی اجسام نزدیک تمرکز کند.
پیرچشمی زودرس: این اصطلاح زمانی استفاده می شود که پیرچشمی قبل از 40 سالگی رخ دهد.
پیرچشمی شبانه: هنگامی که این اتفاق می افتد، تمرکز بر روی اجسام نزدیک به ویژه در شرایط نور کم دشوار است.
علائم پیرچشمی چیست؟
وقتی دچار این عارضه می شوید ممکن است متوجه نباشید، گوشی هوشمند و سایر اشیاء و مطالب خواندنی خود را دورتر از چشمان خود نگه دارید تا آنها را واضح‌تر ببینید. متأسفانه، این تنها یک راه‌حل موقتی برای پیرچشمی است.
پیرچشمی به تدریج ایجاد می شود. ممکن است اولین بار بعد از ۴۰ سالگی متوجه این علائم و نشانه‌ها شوید:
تمایل به خواندن مطالب از فاصله ی دورتر، برای واضح تر شدن حروف
تاری دید در فاصله خواندن معمولی و هنگام دیدن اجسام نزدیک
خستگی چشم یا سردرد پس از مطالعه یا دیدن اجسام نزدیک
اگر خسته هستید یا در منطقه ای با نور کم قرار دارید، ممکن است متوجه شوید که این علائم بدتر می شوند.
چه زمانی باید به چشم پزشک مراجعه کرد؟
اگر هنگام خواندن تاری دید دارید، یا با دیدن اجسام از نزدیک چشمان شما احساس خستگی می کند و سردرد می گیرید، به چشم پزشک مراجعه کنید. او می تواند تشخیص دهد که آیا پیرچشمی دارید یا خیر؟
به دنبال مراقبت های پزشکی فوری باشید اگر:
- از دست دادن ناگهانی بینایی در یک چشم
- دید ناگهانی مه آلود یا تاری را تجربه می کنید.
- فلاش های نور، نقاط سیاه یا هاله های اطراف چراغ ها را ببینید.
- دوبینی دارید.
علت پیرچشمی چیست؟
لنز چشم در داخل چشم پشت عنبیه رنگی شما قرار دارد. تغییر شکل می دهد تا نور را روی شبکیه متمرکز کند تا بتوانید ببینید. هنگامی که جوان هستید، لنز نرم و انعطاف پذیر است و به راحتی تغییر شکل می دهد. این به شما امکان می دهد روی اشیاء هم از نزدیک و هم از دور تمرکز کنید. پس از 40 سالگی، لنز سفت تر می شود و انعطاف پذیری کاهش می یابد در نتیجه به همین راحتی نمی تواند شکلش را تغییر دهد. این کار خواندن، نخ زدن به سوزن یا انجام سایر کارهای نزدیک را دشوارتر می کند.
پیرچشمی ناشی از سخت شدن عدسی چشم شما است که با افزایش سن رخ می دهد. از آنجایی که لنز شما انعطاف‌پذیری لازم را ندارد، دیگر نمی‌تواند برای تمرکز کردن روی تصاویر نزدیک تغییر شکل دهد. در نتیجه، این تصاویر خارج از فوکوس ظاهر می شوند.
هیچ راهی برای متوقف کردن یا معکوس کردن روند طبیعی پیری که باعث پیرچشمی می شود وجود ندارد.
البته عوامل خاصی می توانند احتمال ابتلا به پیرچشمی را در شما افزایش دهند، از جمله:
- سن بزرگترین عامل خطر برای پیرچشمی است. تقریباً اکثر افراد پس از 40 سالگی درجاتی از پیرچشمی را تجربه می کنند.
- سایر شرایط پزشکی دوربین‌بینی یا ابتلا به برخی بیماری‌ها مانند: دیابت، مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری‌های قلبی عروقی می‌تواند خطر ابتلا به پیرچشمی زودرس را افزایش دهد که پیرچشمی در افراد جوان‌تر از 40 اتفاق می افتد.
- مواد مخدر و برخی داروها با علائم پیرچشمی زودرس همراه هستند، از جمله داروهای ضد افسردگی، آنتی هیستامین ها و دیورتیک ها
درمان پیرچشمی
درمان این عارضه بستگی به شدت آن دارد. با مراجعه به چشم پزشک به شما گفته می شود، چه درمانی برای شما بهتر است. در متن زیر به چند مورد از روش های درمان پیرچشمی اشاره می کنیم.
عینک مطالعه
نزدیک بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم ندارید و پیرچشمی تنها مشکل شما هست. ممکن است درمان با عینک برای شما مناسب باشد. عینک مطالعه با خم کردن (انکسار) نور قبل از ورود به چشم شما به اصلاح مشکلات دید نزدیک کمک می کند.
عینک های دو کانونی یا سه کانونی
اگر قبلاً برای سایر مشکلات بینایی از عینک استفاده می کردید، اکنون ممکن است به عینک های با لنزهای دو کانونی، سه کانونی نیاز داشته باشید.
- دو کانونی برای دید نزدیک و دور است. یک خط، که ممکن است قابل مشاهده باشد یا نباشد، لنز را تقسیم می کند. قسمت پایینی لنز نور را برای دید نزدیک می شکند. قسمت بالایی نور را شکست می دهد تا به شما امکان دیدن اجسام دور را بدهد.
- دوربین های سه کانونی دارای سه ناحیه لنز برای تصحیح دید نزدیک، میان برد و دور هستند.
لنزهای تماسی
برخی افراد ترجیح می دهند به جای عینک از لنزهای تماسی استفاده کنند. دو نوع لنز تماسی وجود دارد که به پیرچشمی کمک می کند:
- نوع دیگری ازدرمان لنزهای تماسی تک چشمی برای پیرچشمی، است که در آن یک چشم از لنز دوربین استفاده می کند و چشم دیگر لنز را برای دید نزدیک استفاده می کند. مغز یاد می گیرد که برای کارهای مختلف از یک چشم یا چشم دیگر استفاده کند.
- لنزهای چند کانونی دارای چندین ناحیه هستند که با قدرت های مختلف تنظیم شده اند. با این طراحی، شما در واقع از دید نزدیک و دور به طور همزمان استفاده می کنید. با این حال، مغز شما یاد می گیرد که به طور خودکار فوکوس مناسب را برای آنچه می خواهید ببینید انتخاب کند. ممکن است متوجه شوید که استفاده از یک لنز چند کانونی باعث می شود دید شما نسبت به لنزهای تک کانونی کمتر واضح باشد.
جراحی پیرچشمی
اگر نمی‌خواهید برای پیرچشمی از عینک یا لنز استفاده کنید، تعدادی از گزینه‌های جراحی برای درمان پیرچشمی نیز وجود دارند. از جمله:
- عمل لیزر چشم
- جراحی انکساری
- اینله قرنیه
حتما توجه داشته باشید برای جراحی چشم حتما به یک جراح چشم خوب و با تجربه مراجعه کنید.
